Stilte voor de storm

Maandag bestaat uit allemaal banale, kleine onderzoeken. Uiteraard willen ze Mace binnenstebuiten draaien nu hij hier is en niets overslaan. Toch is het zielig dat hij steeds gestoord moet worden en nooit eens even lekker kan slapen hoe baby's zouden moeten slapen.

De oogarts 

Bij de oogarts vanmorgen loopt er vanalles mis. De planning is 1 grote soep. Ik word 3 keer het ziekenhuis rond gestuurd om uiteindelijk in de juiste wachtzaal te belanden. Mensen die het Uz Leuven kennen snappen hoeveel stappen daaraan te pas zijn gekomen. 

Het is nu de derde oogarts die Mace wil nakijken. Ook zij keurt zijn oogjes goed mits de bezorgdheid over het niet reageren op lichtjes en het contact. We worden dus niets wijzer. 

Ze is wel verbouwereerd door de oplettendheid van mij als mama en de doorverwijzing van de oogarts in Deurne want met de klachten die Mace heeft is een scan nemen niet echt altijd de 'normale' gang van zaken... maar thank God! Anders wisten we nog niet dat er iets in zijn hoofdje zit dat er niet thuis hoort. 

Ze wil hem binnen 2 maand nog eens terug zien maar zegt dat het misschien nog vanuit opname kan. Waaaattt?! Verwachten ze hier echt dat wij hier nóg 2 maanden gaan kamperen? Op de kamer laat ik een traantje maar probeer men hoofd niet zot te laten maken. 

Kinderradiologie 

Ookal kwam de kinderarts met een heel rare theorie over de reden dat ze een echo van de buik willen nemen, iets met ooit een kind met maar 1 nier, was de radioloog wel rechtuit. 

Ze maken een foto van zijn longen en een echo van zijn buik om te zien of er al ergens anders letseltjes zijn.. cru gezegt zoeken ze naar eventuele uitzaaiingen Ookal weten we nog niet of het hier over kanker gaat. 

Mace vind het onderzoek maar niets. 

Moment van de waarheid 

Morgen staat eindelijk onze langverwachte scan gepland. Mri met contrastvloeistof onder verdoving. Wat voor soort verdoving horen we elke keer iets anders: roesje of échte narcose... we zien het morgen wel. 

Om 10.25u is het Mace zijn beurt. Vanaf 4 uur vannacht moet hij nuchter zijn en tegen 9u komen ze ons al halen. Heel erg spannend. Het zal goed zijn als het achter de rug is. 

Dat het voor ons morgen een spannende, slopende, rotte dag gaat worden hoef ik jullie niet uit te leggen. We willen vragen om ons geen sms'jes te sturen of te bellen. Zodra we iets weten en het even hebben kunnen plaatsen zal ik ook weer al mijn moed bij elkaar rapen en bloggen. Bloggen is voor mij verwerken. 

Team Mace

Hier op de afdeling lachen ze al met Mace zijn supportersclub aan knuffeldieren in bed. Ongewoon hoeveel knuffels hij dit weekend gekregen heeft. Letterlijk een bewijs van heel veel liefde en warmte. Zo is hij niet alleen in dat koude traliesbedje.