Gelukkige verjaardag,Mace!

16 juli 2019

Exact een jaar geleden wist ik al dat 16 juli de dag zou worden dat ik jou op de wereld ging zetten. Ik werd niet ingeleid, nee hoor! 15 juli gingen we s avonds binnen met best heftige contracties en na middernacht werd duidelijk dat jij nog even op jou ging laten wachten en 16 juli dus hoogstwaarschijnlijk jou dagje ging worden. 

Speciaal zoals jij bent lag je met je arm boven je hoofd en zo kan jij natuurlijk niet door het geboortekanaal. Logisch dat het zo lang duurt op deze manier. Om 12.05 kom je voor het eerst knuffelen op mama's borst. Lief schatje. Zo klein, zo zacht, zo lief! Ik ben meteen apetrots op jou. In 1 klap zijn we plots een gezin van 4, hier hebben we 9 maand naar uitgekeken. 

Het avontuur start

Een halve week later mogen we het ziekenhuis verlaten en start ons avontuur voor écht. We moeten allemaal even wennen aan de nieuwe situatie met 4 maar alles loopt eigenlijk vanzelf. Het is midden juli, stralend weer en dus kunnen we veel buiten gaan wandelen en genieten van elkaar. 

Genieten... 

Dat was het plan... 

Dat had het plan moeten blijven... 

Plots veranderde de situatie best drastisch. Mijn vrolijk ventje veranderde in een terror-baby. Wenen, krijsen, huilen,... Na 1,5 maand zoeken volgde de diagnose: koemelkeiwitallergie. Rust in ons hoofd! Voor even dan toch...

Tumor

Wat er zich daarna heeft afgespeeld... toen Mace ongeveer 3 maand was... dat moet ik jullie niet vertellen... jullie hebben het van dichtbij kunnen volgen op mijn Momeline-blog.

Het was heftig. Het is heftig. Pff. 

We zijn als gezin naar de hel geweest en terug. Meerdere keren. En vooral jij Mace. Wat is die grote enge aardbol hard voor jou. Oneerlijk. Rauw. Grof. 

Ik heb gevreesd voor jou leven terwijl ik je leven had moeten vieren elke seconde van elke dag. Ik heb gevreesd dat je dingen niet zou gaan kunnen terwijl je ons elke dag verbaasd. Ik heb me zo veel zorgen gemaakt terwijl ik nog steeds op mijn heerlijke blauwe wolk had moeten zitten.  Vrezen, bang zijn... Het was zo'n akelig jaar. Niets is gegaan zoals wij dachten dat het zou gaan. Het leven zit vol verassingen en niet altijd de leukste. 

Tijd vliegt

En nu is er plots een jaar voorbij. Dat jaar is voorbij gevlogen. In mijn agenda staat dat jij jarig bent en dat we je verjaardag moet vieren maar ik ben hier nog niet klaar voor. Ik ben een jaar kwijt. Ze hebben een jaar van ons afgepakt. Jou eerste jaar... en dat komt nooit meer terug.. en dat doet mijn moederhart heel veel pijn. 

Ik schreef het al in een vorige blog.. het liefst van al zou ik op je verjaardag wegvluchten met jou. Ergens weg! Veilig, zorgeloos en onbezonnen. Zo gezegd, zo gedaan: we vieren jou verjaardag aan de Belgische kust. Een dagje uitwaaien met mijn 3 favoriete mannen. Ik weet niet hoe de dag gaat aanvoelen of gaat verlopen, ik weet alleen dat ik het er nu (op voorhand) heel lastig mee heb. Ik kijk je zo vaak aan als je in je wipper ligt of in je eetstoel zit en denk "waar in godsnaam is dat jaar naartoe?". Ik had nog meer van je moeten genieten, je nog meer verwennen, je nog meer knuffelen, we hadden nog meer moeten leven tussen al die ziekenhuisbezoekjes door,... 

Cut the crap

Oké cut the crap mama! Ei kwijt en nu genieten van dat klein ventje dat niet meer zo klein is. Ondanks dat het voelt dat ik dingen kwijt ben, ben ik ook zoveel rijker! Ondanks dat het voelt alsof ze me dingen hebben afgepakt, hebben ze me ook iets moois gegeven. Jij! En ik ben zoooo dankbaar voor wie jij bent en wat jij ons brengt: geluk! Jij brengt ons heel veel geluk en jij bent er! Dat is pas écht belangrijk. 

Elke dag herinner jij mij eraan dat je moet lachen, veeeeel moet lachen. En lachen? Dat kan jij als de beste! Ik denk dat ik nog nooit in heel mijn leven zo'n vrolijke baby heb gezien. Ondanks al jouw miserie begin jij letterlijke elke dag met een glimlach op je lief snoetje. En dat proberen wij ook. Positief blijven, genieten van de kleine dingen,... dat heb jij ons alvast geleerd lief ventje. Het leven is te kort om te wachten en ongelukkig rond te lopen. 

Slingers en feest

Het afgelopen jaar is in een waas aan ons voorbij gegaan én toch hang ik vandaag speciaal voor jou de slingers op liefste Mace. Jij verdient dat... meer dan wie dan ook op deze wereld. Jij hebt gevochten en ook al was het geen gemakkelijk jaar, we zijn nu hier en dat is reden voor feest! Ik vier elke dag wel een beetje met jou maar toch wil ik dat jij vandaag in het middelpunt van de belangstelling staat, een taartje mag proeven en vooral heeeeeel veel cadeautjes mag openmaken. Ik ga vooral genieten van jou te zien genieten. Meer is er niet nodig om mijn hartje te vullen met heel veel liefde. Een traantje van geluk zal ook zeker niet ontbreken. Mamas en hun kleine hartjes toch...

Het is confronterend dat jij al 1 jaar bent en hoe dat jaar eruit heeft gezien maar er is niemand op de wereld op wie ik trotser ben dan op jou! Onze superheld, onze Supermace!

Tot jouw 2de verjaardag gaat het leven er jammer genoeg een beetje hetzelfde uitzien als nu, Mace. Mama en papa kunnen er niets aan veranderen. Nog steeds gaan wij elke week naar Leuven voor chemo of voor een bloedcontrole. Elke 6 weken gaan wij een nachtje in Leuven slapen en elke keer als jij koorts maakt gaan we naar daar moeten. Leuven is nu eenmaal een stukje uit je leven... daar kunnen we niet omheen. Maar we maken er het beste van, samen!

Want samen, Mace, kunnen wij de hele wereld aan. 🤍