3D-Loopganganalyse

Geen thuismatch in campus Gasthuisberg, wel onze weg zoeken in de iets wat gedateerde campus Pellenberg. Het is eens iets anders op een woensdagmiddag.

Mace at tijdens de eerste 10min van onze rit zijn brooddoosje leeg en sliep de rest van de rit. Maar goed ook, zo'n ganganalyse schijnt erg vermoeiend te zijn en het is een onderzoek dat sowieso 2u a 2u30 duurt volgens de begeleidende brief. Hopelijk zijn Mace zijn batterijtjes tegen dat we er zijn terug wat opgeladen en heeft hij zin om te doen wat de arts van hem vraagt. Altijd spannend met een vierjarige.

Voorbereiding

We starten 10 minuutjes eerder aan het onderzoek. De arts is al aanwezig en de zalen zijn vrij. Prima start! Het eerste deel van het onderzoek bevatten vooral heel veel vragen voor mama. Algemene vragen, vragen over Mace zijn medisch verleden, specifieke vragen over zijn zicht, over motoriek, over school,...

Ik merk direct dat de arts die tegenover me zit de moeite en de tijd nam om ons dossier voor te bereiden. Zo een fijn gevoel en absoluut een meerwaarde! 'Ik las dat hij erg slecht ziet hé mama... Zou hij het fijn vinden dat ik dichterbij kom en hem de instrumenten die ik hanteer eerst laat voelen?', zegt ze. Wauw! Fijn om zo aan het onderzoek te kunnen starten.

Bij het tweede deel van het onderzoek moet de arts vanalles opmeten. Lengte van de benen, graden waarin Mace zijn voet of knie maximaal kan strekken enzovoort. Elk aspect van zijn spieren en gewrichten bekijkt ze en meet ze op. 

Mace is het op de duur wel wat beu om stil te liggen en in allerlei bochten gewrongen te worden. Mama haalt alles uit de kast om hem toch content te stellen en te doen meewerken. Van snoepjes, tot samen een krokodil nadoen, liedjes zingen, alsof snurken,... We maken er het beste van. Always! 

Op de catwalk in 3D

En dan is het tijd voor het echte werk. De 3D-ganganalyse. Deze gebeurt in een aparte zaal en ik moet toegeven dat ik direct onder de indruk was. In het midden echt een soort catwalk, maar dan wel eentje waarop een camera of 20 gericht zijn.

Mace mag eerst de ruimte al kruipend verkennen om op zijn gemak te zijn. Ondertussen zorgt de arts dat de computer klaar staan en dan starten we met de elektroden op de juiste plek te kleven. Mace vindt het allemaal prima... Er niet aan mogen komen is de grootste opdracht. Hij vraagt wel 10x: 'wanneer mag ik nu eindelijk stappen?'. Te begrijpen.

Zijn geduld wordt beloond want we zijn klaar om eraan te beginnen. 'Klaar robot Mace?' 

Stappen! Niet rennen

Nu is het de bedoeling dat Mace over de catwalk loopt. De camera maakt beelden en zet elk aspect van zijn beweging om in een 3D beeld op de computer. Ik piep even mee op de computer en het ziet er allemaal super sciencefiction-achtig uit. Maf!

Belangrijk voor goede beelden is het tempo. Mace moet in 1 stuk doorstappen. Hij mag dus nergens stoppen en ook niet rennen. Beide is een opdracht. Poging na poging, om na een dik uur de goede beelden te hebben. Pfieuw. Mace deed absoluut zijn best, maar door de spierspanning loopt hij voornamelijk op zijn tippen en dat geeft snel de intentie om te lopen ipv te stappen. Well done Mace, jammer dat de camera je niet altijd kon volgen haha.

Nadien moet er speciale apparatuur bevestigd worden op zijn knieën om ook daar iets uit te meten. Mace is ondertussen erg moe en hij laat zich hangen. Hij moet mooi rechtop staan, maar het lukt hem nog amper. De arts roept een collega bij om hem samen met mij te ondersteunen en zo slagen we er toch in om correcte beelden te maken. 

Vermoeiende middag 

'ik ben echt steendood!', zegt hij sappig onderweg naar de parking. Te begrijpen, ik ben ook moe. Het is onmogelijk in te schatten wat zo'n onderzoek van een kind vraagt. Woensdagnamiddag dient normaal ter ontspanning, maar voor Mace is daar weinig van aan. Normaal gevuld met therapie, en dan nu in de plek een vermoeiend onderzoek. Ventje toch!

De rit naar huis in volle spits zorgt voor een verdubbeling van de reistijd. Mace doet gelukkig een dutje, maar eens thuis is er maar weinig mee aan te vangen. 'ik wil mijn bed!'. We stoppen hem dan ook maar gauw in zijn vertrouwde bedje. Zijn nachtrust verraadt hoeveel indruk de dag gemaakt had. Iets voor 5u kruipt hij dan ook tussen ons in.

Op de resultaten moeten we wachten tot 22 januari. Dan hebben we de bespreking van de ganganalyse en plannen ze de ingreep & botox in. To be continued.